rozbijać (rozbić

См. также в других словарях:

• rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na proch [w proch, w pył] {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie kogoś pokonać, rozgromić kogoś :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

• rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… …   Słownik języka polskiego

• bryła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bryle {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duża, najczęściej niemająca regularnych kształtów, niepołączona trwale z podłożem zwarta masa czegoś, co można zwykle rozbić na kawałki :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień